Μια δημιουργική σαΐτα

Βρισκόμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση να μοιραστούμε μαζί σας το πρώτο άρθρο με τίτλο «Μια δημιουργική σαΐτα» που δημοσιεύτηκε για τις Εκδόσεις μας στην εφημερίδα «ΦΩΝΗ της Ροδόπης» και συγκεκριμένα στο φύλλο της Παρασκευής, 16 Νοεμβρίου 2012! Συντάκτης του η συγγραφέας του παιδικού παραμυθιού «Η Πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα», κυρία Ευρυδίκη Αμανατίδου.

          Ποιος από εμάς αλήθεια δεν έχει φτιάξει μια σαΐτα για να την ταξιδέψει σαν όνειρο παιδικό όσο πιο μακριά γίνεται; Ποιος δεν έχει βάλει στοίχημα ότι η δική του θα είναι η καλύτερη και γρηγορότερη; Σαΐτες, χάρτινα πουλιά, ταπεινά φτιαγμένα από φύλλα εφημερίδων, να βγάζει η μουτζούρα των λέξεων πάνω στην παλάμη μας.

          Σαΐτες έφτιαξα κι εγώ μικρή κι ακόμη πιο μεγάλη. Και μετά έπλασα τις λέξεις μαζί σε κείμενα που ήθελα να ταξιδέψουν. Η ανησυχία του δημιουργού υπάρχει εκ γενετής θα έλεγα. Η δημιουργικότητα εξάλλου και το ανήσυχο πνεύμα κρατούν πάντα το χέρι ο ένας του άλλου. Μέσα σε αυτή τη διαρκή αναζήτηση, διάβασα για πρώτη φορά δυο μήνες πριν –Σεπτέμβριος– ήταν για τις εκδόσεις Σαΐτα. Μου άρεσε το όνομα και το πολύχρωμο λογότυπο, κάτι μου έκανε κλικ, όπως συνηθίζουμε να λέμε στην σύγχρονη καθημερινότητά μας, και μπήκα στην ιστοσελίδα των εκδόσεων για να ενημερωθώ καλύτερα.

          Δυο μήνες μετά γράφω μέσα από την καρδιά μου, θέλοντας να μεταφέρω όπως μπορώ καλύτερα τη φιλοσοφία των εκδόσεων. Αυτό που μου έκανε εντύπωση εξ αρχής ήταν η παράγραφος που ξεσηκώνω αυτούσια από την επίσημη σελίδα της Σαΐτας:

          «Αν θέλετε να εκμεταλλευτείτε εμπορικά το έργο σας, μπορείτε να το κάνετε επιλέγοντας έναν από τους πάμπολλους Εκδοτικούς Οίκους που λειτουργούν στη χώρα μας. Σας ευχόμαστε καλή τύχη και σας ευχαριστούμε για τον χρόνο που αφιερώσατε στην ιστοσελίδα των Εκδόσεων Σαΐτα. Αν όμως μοιράζεστε το ίδιο όραμα μ’ εμάς και θέλετε να πάρετε μέρος στο ταξίδι μας, επιλέγοντας να ελευθερώσετε κάποιες από τις λογοτεχνικές σας δημιουργίες, θα χαρούμε πολύ να επικοινωνήσετε μαζί μας».

          Μου άρεσε αυτό το σκεπτικό. Το βρήκα ειλικρινές και προκλητικό μαζί. Και μου γεννήθηκε η περιέργεια να ψάξω καλύτερα ποιοι ήταν αυτοί που η δική τους Magna Carta διακηρύσσει ότι: «επιδιώκουν να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις Εκδότη-Συγγραφέα-Αναγνώστη, καλλιεργώντας τον πραγματικό διάλογο, την αλληλεπίδραση και την ουσιαστική επικοινωνία του έργου με τον αναγνώστη δίχως προϋποθέσεις και περιορισμούς».

          Δημιουργός των εκδόσεων είναι ο Ηρακλής Λαμπαδαρίου, ένας νεαρός φιλόλογος από την Καβάλα όπου και εδρεύει η Σαΐτα. Με πλούσια συμμετοχή σε συλλογικές δράσεις, συστηματική ενασχόληση με τον εθελοντισμό και όνειρό του ένα Σχολείο που θα απελευθερώσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του μαθητή. Γράφει και ο ίδιος παραμύθια αφού όλοι μας κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας και προσκαλεί ανθρώπους με αντίστοιχες ιδέες και οράματα στα ταξίδια της Σαΐτας.

          Κοντά του, εικονογράφοι, γραφίστες, φιλόλογοι, όλοι τους άνθρωποι με κέφι και δημιουργικότητα, αρωγοί αυτής της προσπάθειας, σε ένα ταξιδιάρικο πλοίο που έχει θέσεις για νέους επιβάτες. Γιατί η Σαΐτα έχει ανοιχτή την πόρτα της σε κάθε νέο δημιουργό και σε αυτούς τους τομείς: να προβάλει το έργο του με και μέσα από τη δημιουργία των ψηφιακών της βιβλίων.

          «Ο ισχυρός άνεμος της αγάπης για το βιβλίο, το γλυκό αεράκι της δημιουργικότητας, ο ζέφυρος της καινοτομίας, ο σιρόκος της φαντασίας, ο λεβάντες της επιμονής, ο γραίγος του οράματος, καθοδηγούν τη σαΐτα των Εκδόσεών μας. Σας καλούμε λοιπόν να αφήσετε τα βιβλία να πετάξουν ελεύθερα!» διάβασα ακόμη στην ιστοσελίδα. Η ιδέα είναι λοιπόν να δημιουργηθούν ελεύθερα ψηφιακά βιβλία. Με μηδενικό κόστος για τον συγγραφέα, μηδενικό και για τον αναγνώστη. Με πολύ μεράκι, φρέσκες ιδέες και αντιλήψεις από τη δική τους μεριά. Μου άρεσε όλο αυτό και επικοινώνησα μαζί τους. Με ηλεκτρονικά μηνύματα αρχικά και μετά στο τηλέφωνο. Ζεστά λόγια και μια εξίσου ζεστή φωνή που ο τρόπος και η έκφρασή της δήλωναν όντως την αγάπη για το βιβλίο, τη δημιουργικότητα, την καινοτομία, τη φαντασία, μα πάνω από όλα, διάθεση και επιμονή. Μου γεννήθηκε η εικόνα ενός αισιόδοξου ανθρώπου που έχει σίγουρα ενστερνιστεί το περιβόητο Carpe diem ή ελληνιστί Άδραξε την ημέρα.

          Εμπιστεύτηκα στις εκδόσεις Σαΐτα τις μικρές μου ιστορίες, αυτές του άλλου μου εαυτού, της παραμυθούς Ερίλιας και με συνάρπασε ο τρόπος που τις έκαναν δικές τους. Ένιωσα εξαρχής άνετα. Η δημιουργία του ψηφιακού βιβλίου ήταν ένας συνεχής διάλογος, προτάσεις και αντιπροτάσεις και το συμπέρασμα πως κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο όταν υπάρχει θέληση για ουσιαστική επικοινωνία, όταν έχεις διάθεση να ακούσεις τον άλλον, να ανταλλάξεις ιδέες και γνώσεις.

          Το πιο συναρπαστικό από όλα όμως είναι ότι η Σαΐτα δεν ησυχάζει στιγμή. Μου θυμίζει ένα μεγάλο εργοστάσιο όπου τα μηχανήματα είναι πάντα σε λειτουργία. Νέες ιδέες προβάλουν σε ανύποπτο χρόνο. Μία από αυτές αφορά το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος. Οι εκδόσεις στέλνουν μια ανοιχτή πρόσκληση με τη μορφή διηγήματος και καλούν τον καθένα να γράψει την ιστορία του. Τα διηγήματα θα αποτελέσουν ένα ψηφιακό βιβλίο το οποίο θα πετάξει ελεύθερα και δωρεάν στο διαδίκτυο. Το θέμα των διηγημάτων είναι οι περιπέτειες ενός χαρτονομίσματος από τη μία τσέπη στην άλλη, το ταξίδι του. Το τι μεσολαβεί επαφίεται στη φαντασία του κάθε επίδοξου δημιουργού. Σίγουρα πάντως, μετά από ψηφοφορία των αναγνωστών, θα δούμε συγκεντρωμένες ιστορίες διαφορετικού ύφους και γραφής που θα ζωντανέψουν τη φωνή του χάρτινου νομίσματος. Είμαι πραγματικά περίεργη να δω την υλοποίηση του νέου αυτού διαδικτυακού σχεδίου. Η μέχρι τώρα κοινωνία πολλών δημιουργών μαζί έφερε αισιόδοξα μηνύματα και στον χώρο της γραφής αλλά και σε αυτόν της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.

          Πέρα όμως από αυτόν τον διαγωνισμό, αξίζει κανείς να επισκεφτεί τη σελίδα της Σαΐτας και να κατεβάσει ελεύθερα και δωρεάν με ένα απλό κλικ στον υπολογιστή ή στον αναγνώστη του, τα βιβλία που φέρουν ήδη το λογότυπό της. Οι εκδόσεις Σαΐτα δεν επιδιώκουν το κέρδος ούτε επιζητούν να εμπορευματοποιήσουν την πνευματική ιδιοκτησία. Απλά χαράζουν μια άλλη πορεία πέρα από τα παραδοσιακά και καθιερωμένα με αποδέκτη τον καθένα. Με σεβασμό στον συγγραφέα και στον αναγνώστη, αποτελούν τον συνδετικό κρίκο ώστε τα έργα νέων αλλά και παλαιότερων δημιουργών να χαράξουν μια ελεύθερη πορεία στον διαδικτυακό αέρα.

          Και μια και πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων, το νόημά τους για εμένα είναι διπλό. Άλλη μια Σαΐτα από λέξεις, αυτή τη φορά δικές μου ή του alter ego μου, της Ερίλιας, πετάει αυτές τις ημέρες ελεύθερα. «Η πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα», ένα διήγημά μου για παιδιά κάθε ηλικίας. Μιλάει για έναν τόπο γκρίζο και σιωπηλό όπου κανείς πια δε θυμάται τα Χριστούγεννα. Κι όταν τα παιδιά, μέσα από ένα παλιό βιβλίο, μαθαίνουν πώς ήταν ο κόσμος κάποτε, αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Γιατί πάντα υπάρχει τρόπος και χρόνος για θαύματα.

          Και μια και μιλάω για Χριστούγεννα, πολλές θα είναι οι εκπλήξεις που η δημιουργική ομάδα των εκδόσεων ετοιμάζει. Εξάλλου, σήμερα περισσότερο από ποτέ, η προσφορά και ο σεβασμός στους γύρω μας οφείλουν και πρέπει να παίζουν τον πρώτο ρόλο. Και αυτός είναι άλλος ένας στόχος της Σαΐτας.